Visdief

De visdief is een vogel uit de familie van de sterns. De bovenkant van de kop van visdieven lijkt wat afgeplat en is helemaal zwart. Deze zwarte kleur loopt door tot in de nek. De snavel en de poten van de vogel zijn oranjerood. Vaak met een zwart puntje aan het uiteinde van de snavel. Het verenkleed is bij de rug en vleugels zilvergrijs van kleur. De uiteinden van de vleugels zijn iets donkerder. De visdief maakt een krijsend geluid.

De visdief broedt met zijn soortgenoten in een grote groep, een kolonie, op de grond. Ze kiezen het liefste voor eilandjes, zodat ze veilig zijn voor roofdieren. Ze maken een nestje op kale grond, op grasland, in moerassen, maar soms ook op platte daken. In sommige gebieden kunnen wel duizenden broedparen bij elkaar zitten. Eén keer per jaar wordt er een nestje gebouwd. Het nest is vaak niet meer dan een kuiltje in de grond met wat schelpjes, takjes of wat gras. Er worden 2 tot 3 eieren gelegd die 21 tot 24 dagen later uitkomen. De jongen verlaten 3 tot 4 weken later het nest. Op zee hangen ze soms op één plek in de lucht, om vervolgens naar een prooi in het water te duiken. Dit stilhangen in de lucht waarbij de vogel zijn vleugels klapt, wordt bidden genoemd. De visdief eet voornamelijk vis, waarbij rondvis favoriet is.

Visdieven komen vanaf eind maart weer in Nederland aan, nadat ze de winter doorgebracht hebben in Zuid-Europa en Afrika. Ze leven graag langs de kust, maar je kunt ze ook tegenkomen in het binnenland op platte daken met grind en in waterrijke weidegebieden. Wanneer je op het kaartje klikt, kun je zien waar je visdieven in Nederland voor het laatst gezien zijn.