Geelgerande waterroofkever

(Dytiscus marginalis)

De geelgerande waterroofkever is een grote kever die in het water leeft. De basiskleur is zwart met een metaalgroene schijn. Rond het borststuk en de buitenkant van de dekschilden zie je een gele rand. Mannetjes en vrouwtjes kun je uit elkaar houden doordat de groeven in het dekschild bij vrouwtjes veel grover zijn dan bij mannetjes. Ze hebben krachtige, brede zwempoten en een afgeplat, gestroomlijnd lichaam, typisch voor een leven in het water.

Deze kevers kunnen wel vliegen, maar doen dat alleen om van het ene water naar het andere te komen. Ze doen dat vaak in de schemering of het donker. De lange zwempoten zijn niet echt geschikt om mee te lopen, daardoor bewegen ze zich heel onhandig voort als ze per ongeluk op het land terechtkomen. Dat gebeurt wel eens als ze een glimmend oppervlak, zoals bijvoorbeeld de motorkap van een auto, aanzien voor een waterpartij. 

De soort doet zijn naam eer aan, want het is een zeer fel roofdier. Ze eten bijna alles wat ze te pakken kunnen krijgen, vooral insecten(larven) staan op het menu. Verder staan ook prooien die veel groter zijn dan de kever zelf, zoals kikkers, salamanders en kleine vissen, zijn niet veilig! Om deze reden wordt de soort gevreesd door sommige vijverliefhebbers. Vooral mensen die gehecht zijn aan de amfibieën in de vijver en mensen die goudvissen of koikarpers kweken zien ze liever gaan dan komen. 

De geelgerande waterroofkever wordt ook vaak de gewone geelrand genoemd om verwarring met andere soorten te voorkomen. De soort houdt van stilstaande tot langzaam stromende wateren met voldoende water- en/of oeverplanten. Deze soort is de meest algemene van de in Nederland voorkomende geelgerande waterroofkevers.

De larven doen qua roofzucht niet veel onder voor de volwassen dieren. Ze zien er heel anders uit, met een langwerpig dun lichaam zonder dekschilden, maar ze hebben indrukwekkende kaken met gifklieren en ze zijn zeer agressief. Het dieet van de larven is ongeveer hetzelfde als dat van de volwassen dieren. Ook andere geelgerande waterroofkevers zijn overigens niet veilig, zowel de larven als de volwassen kevers nemen soms wel eens een soortgenoot te grazen. Een larve zal echter niet snel een volwassen kever aanvallen, daarvoor is de bepantsering van de volwassen kevers te hard. Andersom gebeurt echter wel regelmatig. Zowel de volwassen kevers als de larven kunnen pijnlijk bijten en zullen dit ook zeker proberen als je ze vastpakt, dus bewonder ze vooral van een afstandje!

De geelgerande waterroofkever wordt ook vaak de gewone geelrand genoemd om verwarring met de andere soorten te vermijden. Deze soort is de meest algemene van de in Nederland voorkomende geelgerande waterroofkevers. Hij houdt van stilstaande of langzaam stromende wateren met voldoende water- en/of oeverplanten. Klik maar eens op het kaartje om te zien waar ze allemaal worden waargenomen!